മിട്ടായിത്തെരുവില് പെരുന്നാള് തിരക്കാണ്.
പെരുമഴയും നോമ്പിന്റെ ക്ഷീണവും വകവെക്കാതെ പെരുന്നാള്കോടി എടുക്കാന് വന്നവരുടെ
തിരക്ക്. സ്ത്രീകളും കുട്ടികളും പുരുഷന്മാരും...
തുണിക്കടകളിലും, ചെരിപ്പ്പീടികകളിലും, ഫാന്സി ഷോപ്പുകളിലും
ഒരു നിമിഷം വെറുതെ നില്ക്കാനാവാതെ ജോലിക്കാര്ക്കും തിരക്കോട് തിരക്കാണ്. പെരുന്നാള് കച്ചവടം കണക്കിലെടുത്ത് താല്ക്കാലികമായി പണിക്ക് നിര്ത്തിയ
‘യോ യോ’ ബാല്യക്കാരും വളരെ ഉത്സാഹത്തിലാണ്. “ഇദാണ്പ്പൊ ബ്ടെ ടൌണില് കളിക്ക്ന്നെത്”
എന്ന സെയില്സ്മാന്റെ വാക്ചാതുരിയിലാണ് പുതിയ ‘ട്രെന്ഡു’കളും ഫാഷനും പിറക്കുന്നത്.
ബ്രാന്ഡഡ് കമ്പനി ഷോറൂമുകളിലെയും, എമ്പാടും
നിലകളുള്ള പുതിയ തുണിക്കടകളിലെയും അന്യായ
വില താങ്ങാനാവാത്തവരും എത്തുക മിട്ടായിത്തെരുവിലാണ്. ഇവിടെ ഏതു നിലവാരത്തില് ഉള്ളവര്ക്കും പറ്റിയ
തുണിത്തരങ്ങളുണ്ട്. കടകളിലേതു പോലെ നിരത്തരികിലും വില്പന
പൊടിപൊടിക്കുന്നു. വെറും തയ്യല്ക്കൂലിക്ക് പാന്റും ഷര്ട്ടും വില്ക്കുന്നവരും
നൂറ്റമ്പത് രൂപയുടെ ചെരിപ്പ് നൂറു രൂപക്ക് കൊടുക്കുന്നവരും ഉച്ചത്തില് വിളിച്ചു
പറഞ്ഞ് ആളെക്കൂട്ടുന്നു.
ഡ്രസ്സിനു പുറമെ ഷൂവും ബെല്റ്റുമൊക്കെ വാങ്ങാന് കൂട്ടത്തോടെ
കടകള് കയറി ഇറങ്ങുന്ന കൌമാരക്കാരുടെ കലപില. എത്ര തെരഞ്ഞിട്ടും ഉദ്ദേശിച്ചത്
കിട്ടാത്ത നിരാശ. പെരുന്നാള് ആഘോഷത്തിന്റെ തിമര്പ്പും ഉത്സാഹവും അവരുടെ ചര്ച്ചകളില്
പൂത്തിരിപോലെ കത്തുന്നു.
ചുരിദാറും, സാരിയും, പര്ദ്ദയും,
കുട്ടിയുടുപ്പുകളും, തേടി സ്ത്രീകളും കുട്ടികളും കടകള് കയറിയിറങ്ങുന്നു. നാട്ടില് പെരുന്നാള്കൂടാന് ഭാഗ്യമില്ലാത്ത ഇവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവര്
പ്രവാസത്തിന്റെ മരുഭൂമിയില് നിന്ന് പെരുന്നാളിന് വിളിക്കും, പെരുന്നാള്കോടിയണിഞ്ഞ
ചിത്രങ്ങള് വാട്സ്അപ്പിലൂടെ കാണും അല്ലാത്തവര് മനസ്സില് വരച്ചുണ്ടാക്കും, പെരുന്നാള്വസ്ത്രമണിഞ്ഞ് മൈലാഞ്ചിയിട്ട തന്റെ മൊഞ്ചത്തിയെ..... പുത്തനുടുപ്പിന്റെ
പത്രാസില് നടക്കുന്ന മക്കളെ……
മുഖം നിറയെ ഗൌരവമുള്ള പിതാവിനോടൊപ്പം വന്ന പെണ്കുട്ടി ഒരുപാട്
തെരഞ്ഞാണ് തനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ചുരിദാര് കണ്ടെത്തിയത്. അത് ദേഹത്ത് വെച്ച് ഭംഗി
നോക്കുമ്പോള് അവളുടെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ പെരുന്നാള് നിലാവ് ചുരിദാറിന്റെ വില
കേട്ടതോടെ ഇല്ലാതായി. ഉപ്പയുടെ കീശയുടെ കനം അവള്ക്ക് അറിയുന്നതാണല്ലോ.
പുറത്തേക്ക് നടക്കാന് തുടങ്ങിയ അവളെ അതിശയിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ആ ചുരിദാര് എടുക്കാന് വില്പനക്കാരനോട് പറയുമ്പോള് അയാളുടെ മുഖത്ത്
പിതൃവാത്സല്യത്തിന്റെ പെരുന്നാളമ്പിളി ഉദിച്ചിരുന്നു. മനസ്സിലെ ലിസ്റ്റില്
തനിക്കായി വാങ്ങാന് കരുതിയ പെരുന്നാള്
കോടിയില് എന്തായിരിക്കും മകളുടെ സന്തോഷത്തിനായി ആ ഉപ്പ വെട്ടി
മാറ്റിയിട്ടുണ്ടാവുക.....
മിട്ടായിത്തെരുവിലെ തിരക്കിലൂടെ ആ
ദമ്പതികള്. കറുത്ത്മെലിഞ്ഞ് ഉയരമുള്ള സ്ത്രീ
ഭര്ത്താവിന്റെ കൈ പിടിച്ചിരുന്നു. അയാള് ഉയരം കുറഞ്ഞ് കൈകാലുകള് വളഞ്ഞ്,
ഏന്തിയേന്തിയാണ് നടന്നിരുന്നത്. തിരക്ക്
അസഹ്യമായതിനാലാവാം അയാള് കടുത്ത മുഖത്തോടെ അവ്യക്തമായ ശബ്ദത്തില് എന്തൊക്കെയോ
പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ സ്ത്രീ ഒരു മടിയനായ
കുട്ടിയെ സ്കൂളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്ന ഉമ്മയെപ്പോലെ അയാളെ അനുനയിപ്പിച്ച്............
നിരത്തരികില് “മുന്നൂറു രൂപ മാത്രം”
എന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് റെഡിമെയ്ഡ് ഷര്ട്ടുകള് വില്ക്കുന്ന
വഴിയോരക്കച്ചവടക്കാരന് മുന്നില് അവര് നിന്നു. അവിടെ കൂട്ടിയിട്ട ഷര്ട്ടുകളില്
നിന്ന് നിറവും അളവും നോക്കി ഏറെ സമയം
തെരഞ്ഞു. മഴ പൊടിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അയാള് അസഹ്യതയോടെ ആ സ്ത്രീയോട്
ദേഷ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. കുറേ നേരത്തെ തെരച്ചിലിന് ശേഷം ഒരു ഇളം നിറമുള്ള
ചെക്ക് ഷര്ട്ട് അയാള്ക്ക് ചേരുന്നോ എന്ന് അളവ് നോക്കി.
നല്ല ഭംഗിയുണ്ടെന്ന അവരുടെ മുഖഭാവം
വായിച്ചാവണം അയാളുടെ മുഖത്തൊരു നേരിയ ചിരി വിരിഞ്ഞു. പേഴ്സില് നിന്നും രണ്ട് നൂറു
രൂപ നോട്ടുകളും ബാക്കി ചില്ലറയുമായി ആ സ്ത്രീ മുന്നൂറു രൂപ ഒപ്പിച്ചു കൊടുത്തു. ഷര്ട്ട് പൊതിഞ്ഞു വാങ്ങി അയാളുടെ കൈയും
പിടിച്ച് തിരക്കിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
കുറച്ചപ്പുറത്ത് എത്തിയപ്പോള് അയാള്
മുന്നോട്ട് നീങ്ങാതെ ഒരിടത്ത് തറഞ്ഞു നിന്നു. അവര് അയാളെ നടത്തിക്കാന്
പരമാവധി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നെങ്കിലും അയാള് വഴങ്ങിയില്ല. പറയുന്നതൊന്നും ചെവിക്കൊള്ളാതെ അവ്യക്തമായ ശബ്ദത്തില് അവരോടു
ക്ഷോഭിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ആ തിരക്കിലും പലര്ക്കും അതൊരു കൌതുക്കാഴ്ചയായി.
ഒരു പെരുമഴക്കായി ആകാശം ഇരുണ്ടുനിന്നു.
വിലക്കുറവിന്റെ നോട്ടീസുമായി ആളെ വിളിക്കുന്ന പയ്യന് വഴികാട്ടിയ ഗല്ലിയിലേക്ക് ആ
ദമ്പതികള് കയറി. അവിടെ വിവിധ വര്ണ്ണങ്ങളിലുള്ള ‘മാക്സി’കള് പുറത്തു
തൂക്കിയിട്ട് വില്ക്കുന്ന കടകളായിരുന്നു നീളെ. ഓരോ കടകള്ക്ക്
മുന്നിലും നിന്ന് ഏറെപരതി നീല നിറത്തില്
ധാരാളം പൂക്കളുള്ള ഉള്ള ഒരു മാക്സി അയാള്
ചെറിയൊരു വിലപേശല് നടത്തി തെരഞ്ഞെടുത്തു.
തെറുത്തു വെച്ചിരുന്ന കുപ്പായക്കൈയില്
നിന്നും പണമെടുത്തു കൊടുക്കുമ്പോള് അയാളുടെ മുഖം പോലെ കാറ് നീങ്ങിപ്പോയ മേഘങ്ങള്ക്ക് മുകളില് സൂര്യന് ചിരിച്ചു. തിളങ്ങി നിന്ന പൊന്വെളിച്ചത്തില് ഒട്ടും ധൃതിയില്ലാതെ പരസ്പരം സമ്മാനിച്ച പെരുന്നാള്കോടികളുമായി അവര് നടന്നു. ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും സന്തോഷമുള്ള മനുഷ്യരായി.....
വിശ്വാസികള്ക്ക് പടച്ചവന്റെ സമ്മാനമാണല്ലോ പെരുന്നാള്. വ്രതം കൊണ്ട്
വിശപ്പിന്റെ വിലയറിഞ്ഞവര്ക്കും,
ദരിദ്രനെ ദാനം കൊണ്ട് ചേര്ത്തുപിടിച്ചവര്ക്കുമുള്ള
സമ്മാനം
ചുരിദാറും, സാരിയും, പര്ദ്ദയും, കുട്ടിയുടുപ്പുകളും, തേടി സ്ത്രീകളും കുട്ടികളും കടകള് കയറിയിറങ്ങുന്നു. നാട്ടില് പെരുന്നാള്കൂടാന് ഭാഗ്യമില്ലാത്ത ഇവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവര് പ്രവാസത്തിന്റെ മരുഭൂമിയില് നിന്ന് പെരുന്നാളിന് വിളിക്കും, പെരുന്നാള്കോടിയണിഞ്ഞ ചിത്രങ്ങള് വാട്സ്അപ്പിലൂടെ കാണും അല്ലാത്തവര് മനസ്സില് വരച്ചുണ്ടാക്കും, പെരുന്നാള്വസ്ത്രമണിഞ്ഞ് മൈലാഞ്ചിയിട്ട തന്റെ മൊഞ്ചത്തിയെ..... പുത്തനുടുപ്പിന്റെ പത്രാസില് നടക്കുന്ന മക്കളെ……
ReplyDelete.... മനസ്സില് തറച്ചു ഈ വരികള് ... പത്തു വര്ഷത്തില് ഏറെയായി മക്കളോടോന്നിച്ചു ഒരു പെരുന്നാള് കൂടിയിട്ട് ..മനസ്സ് വല്ലാതെ ചഞ്ചലപ്പെടുന്നു .. കോഴിക്കോടിന്റെ അകവും പുറവും അറിഞ്ഞ എഴുത്ത് ..
പെരുന്നാള് ആശംസകള് നജീബ് :)
ReplyDeleteഇത് ഏതെങ്കിലും പത്രത്തില് വന്നിരുന്നോ? വായിച്ച ഓര്മ്മയുണ്ടല്ലോ!
ReplyDeleteഎന്തു വാങ്ങുമ്പോഴും, എന്തിന്, മൈലാഞ്ചിയോ പുത്തനുടുപ്പുകളോ കാണുമ്പാ പോലും ഗാസയിലെ ശിരസ്സു തകർക്കപ്പെട്ട കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഉള്ളിൽ... ഒന്നിനും കഴിയുന്നില്ല, ഒരാഘോഷത്തിനും...
ReplyDeleteപരസ്പരമുള്ള ആ സ്നേഹത്തിനെന്തൊരു മധുരം!തിളക്കം!!
ReplyDeleteആശംസകള്
മനസ്സിന്റെ മധുരമൂറും മിട്ടായി തെരുവ് ...
ReplyDeleteഓരോ പെരുന്നാളുകളും ആഹ്ലാദിപ്പിക്കുന്നത് പ്രിയപ്പെട്ടവര് നല്കുന്ന സ്നേഹസമ്മാനങ്ങളില് കൂടിയുമാണല്ലോ. ഇഷ്ടമുള്ളൊരു ഉടുപ്പായോ, പുരട്ടിത്തന്ന സുഗന്ധമായോ, പ്രിയപ്പെട്ടൊരു രുചിയായോ, അകലെ നിന്നൊരു വിളിയായോ നമ്മെ ചേര്ത്തുപിടിക്കുന്ന സ്നേഹസമ്മാനങ്ങള്......
ReplyDeleteമിട്ടായിത്തെരുവില് ഇപ്പോഴും തിരക്കാണ്. പെരുന്നാള് സമ്മാനങ്ങള് വാങ്ങാന് വരുന്നവരുടെ തിരക്ക്. അവരുടെ മനസ്സിന്റെ മധുരം കൊണ്ടായിരിക്കുമോ ഈ തെരുവിന് മിട്ടായിത്തെരുവ് എന്ന പേര് വന്നത്.