കഥയുടെ സുല്‍ത്താന്റെ ഓര്‍മ്മയില്‍

       വായനക്ക് അതിരുകളും വരമ്പുകളും ഇല്ലാത്ത ചെറുപ്പകാലത്ത് എപ്പോള്‍ മുതലാണ്‌ ബഷീറിനെ വായിച്ചു  തുടങ്ങിയത്.നീര്‍ക്കോലിയെ കുരുക്കിട്ടു പിടിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു നീര്‍നാഗം എന്ന് ബാപ്പയോട് പറഞ്ഞ, അനുജന്റെ കൂടെ ഇറച്ചി പൊരിച്ചതും നെയ്യും പഞ്ചസാരയും കട്ടുതിന്ന  കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ കഥകള്‍  പൂമ്പാറ്റയില്‍ വായിച്ചത് മുതലോ.ജ്യേഷ്ടന്റെ പത്താം തരത്തിലെ മലയാളം പുസ്തകത്തില്‍ 'വിശ്വവിഖ്യാതമായ മൂക്ക്'എന്ന കഥ വായിച്ചപ്പോഴോ......ആനവാരി രാമന്‍ നായരും പോന്കുരിശു തോമയും ഒറ്റക്കണ്ണന്‍ പോക്കരും മണ്ടന്‍ മുത്തപയും എട്ടുകാലി മമ്മൂഞ്ഞും അങ്ങനെ രസകരമായ ഒരു ലോകവും കുറെ ആളുകളും ഇവരിലൂടെയാണ് ഈ എഴുത്തുകാരനെ ഇഷ്ടപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങിയത്.

.പാത്തുമ്മയുടെ ആടിലെ ബഹളം നിറഞ്ഞ വീടും ആള്‍ക്കാരും  .പിന്നെ നിഷ്കളങ്കയായ കുഞ്ഞുപാത്തുമ്മ, രാജകുമാരിയെ പോലെ ജീവിച്ചു ഒടുവില്‍ ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ പടുകുഴിയില്‍ ഉപ്പിട്ട ചായക്ക്‌ രുചി കണ്ടെത്തിയ കുഞ്ഞുപാത്തുമ്മ.പഴമയില്‍ നിന്നും മാറാന്‍ മടിച്ച കുഞ്ഞുതാച്ചുമ്മ.പ്രതാപം നശിച്ചു മീന്‍ കച്ചവടത്തിനിറങ്ങിയ ബാപ്പ.പുരോഗമന ചിന്താഗതിക്കാരനായ നിസ്സാര്‍ അഹമ്മദും ലുട്ടാപ്പിയും .............സുഹറയുടെയും മജീദിന്റെയും കുഞ്ഞുകാല കുസൃതികളും പിന്നെ പ്രണയവും ശേഷമുണ്ടായ ദുരന്തങ്ങളും മനസ്സില്‍ ആഴത്തിലുള്ള മുറിവായി എന്നും വേദനിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്.

ബഷീര്‍ എന്ന എഴുത്തുകാരന്‍ മനസ്സില്‍ ഒരുപാട് വളരുകയായിരുന്നു. അദ്ദേഹം എഴുതിയതും അദ്ധേഹത്തെ കുറിച്ച് എഴുതിയതും എല്ലാം വായിച്ചപ്പോള്‍ നേരിട്ട് പോയി കാണണമെന്ന് തോന്നി കോഴിക്കോട്ടു നിന്നും അധികം ദൂരെയൊന്നും അല്ലല്ലോ  ബേപ്പൂര്‍ എന്നാലും ധൈര്യം  വന്നില്ല.ഒരു നാട്ടുമ്പുറക്കാരനായ പതിനേഴുകാരന്റെ അപകര്‍ഷത.

ഒടുവില്‍ ഒരു കത്തെഴുതി, വായിച്ച കൃതികളെക്കാളും വീടിനെ കുറിച്ചും കുടുംബത്തെ കുറിച്ചും ഒക്കെയാണ് എഴുതി ചോദിച്ചതെന്ന് തോന്നുന്നു.കുറഞ്ഞ ദിവസങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഒരു പോസ്റ്റ് കാര്‍ഡില്‍ മറുപടി വന്നു

ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി പ്രശസ്തനായ ഒരു വ്യക്തിയുടെ ഞാനേറെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന എഴുത്തുകാരന്റെ സ്വന്തം കൈപ്പടയില്‍ എനിക്കയച്ച കത്ത്....മനസ്സ് നിറഞ്ഞ ആഹ്ലാദം പങ്കുവെക്കാന്‍ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.ആരെയെങ്കിലും കാണിച്ചാല്‍ കളിയാക്കപ്പെടും എന്ന് തോന്നിയതിനാല്‍ ആരെയും കാണിച്ചതുമില്ല.

പിന്നെയും രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി എഴുതി അപ്പോഴേക്കും  ഒരു മാതിരി പുസ്തകങ്ങളൊക്കെ വായിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.ശബ്ദങ്ങളും,വിശപ്പും,ജന്മദിനവും ................അങ്ങനെ പച്ചയായ ജീവിതത്തിന്റെ കത്തുന്ന കഥകള്‍ സഞ്ചാരിയുടെ കാഴ്ചകള്‍......................മനസ്സിലാവാഞ്ഞത് സൂഫികളെ കുറിച്ചാണ് അങ്ങനെ എഴുതി ചോദിച്ചു.അങ്ങോട്ട്‌ എഴുതിയ  കടലാസ്സിന്റെ  ‍മാര്‍ജിനില്‍ ഒരല്പം കീറിയെടുത്ത്‌ അതില്‍ എഴുതിയ മറുപടി പെട്ടെന്ന് വന്നു..അമൂല്യമായ രണ്ടാമത്തെ എഴുത്ത്.

വായനെയെക്കാളും വലുതായി ജീവിതം മുന്നില്‍ വന്നപ്പോള്‍ പിന്നീട് കത്തെഴുത്ത് നിന്നു.ഒരിക്കല്‍ കോഴിക്കോട്ടു വെച്ച് നടന്ന പ്രേംനസീര്‍ അവാര്‍ഡു ദാന ചടങ്ങില്‍ വെച്ച്  കണ്ടു പൊട്ടിച്ചിരിപ്പിക്കുന്ന പ്രസംഗം കേട്ടു.

ഇതുപോലെ ഒരു ജൂലായ്‌ 5 നിര്‍ത്താതെ വിതുമ്പി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മഴ പെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന  ദിവസം രാവിലെ റേഡിയോയില്‍   പ്രാദേശിക വാര്‍ത്തകളില്‍ കേട്ടു......ആ മരണം..........മഴ നിര്‍ത്താതെ പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

ബേപ്പൂരില്‍ വൈലാലില്‍ വീട്ടിലേക്കുള്ള ഇടവഴിയിലൂടെ ആളുകള്‍ ഒഴുകി ക്കൊണ്ടിരുന്നു.എഴുത്തുകാര്‍,സിനിമാക്കാര്‍,രാഷ്ട്രീയനേതാക്കള്‍,പിന്നെ സാധാരണക്കാരായ ഒരു പാട് ആണും പെണ്ണും. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ പെരും മഴയത്തും അവര്‍ നിശബ്ദരായി ആ വീട്ടുമുറ്റത്ത്‌  വരി നിന്നു പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരനെ അവസാനമായി ഒരു നോക്ക് കാണാന്‍.

 വെള്ള പുതച്ച് താടികൂട്ടിക്കെട്ടി ഓഫീസ് മുറിയില്‍ കട്ടിലില്‍ കിടക്കുന്ന എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരന്‍.വെപ്പ് പല്ല് എടുത്തുകളഞ്ഞത് കൊണ്ട് മുഖം ഒന്ന് ചുരുങ്ങിയിട്ടുണ്ട് ഒരു പാട് പുരസ്കാരങ്ങള്‍ ചുവരില്‍ ഒരുപാട് അനുഭവങ്ങളുള്ള  സഞ്ചാരി വീണ്ടുമൊരു യാത്ര പോകുകയാണ് എപ്പോഴും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന സൃഷ്ടാവിന്റെ അടുത്തേക്ക് .നീയും ഞാനും എന്ന സത്യത്തില്‍ നീ മാത്രം ബാക്കിയാവുന്നു.

മാങ്കോസ്റ്റിന്‍ മരത്തിനു ചുവട്ടിലും വരാന്തയിലും മുറ്റത്തുമായി കരയുന്ന മനസ്സുമായി അദ്ധേഹത്തെ സ്നേഹിച്ച ഒരുപാട് മനുഷ്യര്‍ ....വലിപ്പച്ചെറുപ്പമില്ലാതെ യാത്രയാക്കാന്‍ വന്നവര്‍.

.ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു എന്താണ് ഈ മനുഷ്യനില്‍ നിന്നു എനിക്ക് ലഭിച്ചത്. മനുഷ്യനടക്കമുള്ള എല്ലാ ജീവികളോടും ഉള്ള  അളവറ്റ കാരുണ്യം.പുഴുവിനോടും,മരത്തിനോടും,കള്ളനോടും,വേശ്യയോടും.ദൈവത്തിന്റെ മഹത്തായ സൃഷ്ടിയാണെന്ന സ്നേഹം.,ശുചിത്വംശരീരം പോലെ വീടും പരിസരവും വൃത്തിയിലും ഭംഗിയിലും സൂക്ഷിക്കണമെന്ന ചിന്ത.,മത ജാതി ഭേദമില്ലാതെ പണ്ഡിതനോ പാമരനോ എന്ന് ചിന്തിക്കാതെ ഒരു പോലെ ഇടപെടുന്ന സമഭാവന..

ഇന്നും എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരന്റെ പുസ്തകങ്ങള്‍ വായിക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സ് കഴുകി വെടിപ്പാക്കുന്ന പോലെ ശുദ്ധമാകുന്നു. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു പാട് നന്മകള്‍ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട  എഴുത്തുകാരനോട്‌ ഞാന്‍  കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.